1946

In 1956 werd een nieuwe grote loods tegen de oostgevel aangebouwd met (voor toen) een zee aan ruimte prima geschikt voor plaat- en laswerkzaamheden en de eerste loods werd helemaal ingericht als draaierij met personeel en machines gericht op de toekomst. 

Ankerliertjes, inbouw van motoren, roeren, stuurwerken, reparaties, enz. met alles kon men er terecht en er werd vakkundig en deugdelijk werk geleverd. Al snel wisten vele binnenvaartschippers het bedrijf te vinden. Het droogzetten van de schepen ging op het tij: op tijd klaar aan het onderwaterschip anders had je een probleem…..

Op een klein en primitief “kantoortje” waren inmiddels de 2 dochters Jannie en Nel dagelijks maar vooral ’s avond, soms tot heel laat te vinden voor administratieve hand- en spandiensten. De opbloei zette door; op de reeds bestaande stationaire zandzuigers was het bedrijf “kind aan huis”.
De verzorging en oplevering als ook het onderhoud van de nieuwe zelfvarende zandzuigers – het nieuwe fenomeen - was het bedrijf  “op het lijf” geschreven.

Rond 1963/1964 kwamen er op het bedrijf 2 schoonzonen in beeld Adrie Markesteijn (1937-20…) en Phlip de Koning. De Delta-werken zorgden er ook voor dat het tijverschil verdween. Een dok om de schepen droog te kunnen zetten werd noodzakelijk, in 1971 werd dit in gebruik genomen

Stevendok “VEMAKO” (VErsteeg-MArkesteijn-KOning)) komt onder Phlip zijn paraplu. Schroeven wisselen, schroefassen, stuurwerken, onderwaterwerk wordt een stuwend onderdeel.  Adrie houdt zich voornamelijk bezig met inbouwen van motoren, generatorsets en reparaties.

In juni 1975 wordt gezamenlijk een v.o.f. opgericht tot mei 1980 waar opa Versteeg dan definitief een stapje terug doet en de regie-stok over geeft  aan Adrie en Phlip. Machinefabriek Versteeg B.V. is dan een feit. 

Als Hendrik Versteeg in april 1985 op 78-jarige leeftijd aan een hersenbloeding plotseling overlijdt laat hij het familiebedrijf voor zijn erfgenamen achter met een naamsbekendheid, gekenmerkt door gedegen vakkennis en eerlijkheid.

Het Stevendok vraagt in 1987 de aandacht en Scheepswerf Matena in Papendrecht krijgt de opdracht een nieuw dok te bouwen aangepast aan de afmetingen van de schepen voor de toekomst.  

Inmiddels hebben 2 zonen van Phlip, Erik en Corwin hun intrede in het bedrijf gedaan. De derde generatie dient zich aan.
Na het jarenlange zware dokwerk door Phlip neemt Erik zijn plaats over en al snel bekend in de schipperswereld als “de jonge Phlip”.  
Omdat de huidige draaiers na ongeveer 40 dienstjaren bij het bedrijf, (bijna) hun VUT – leeftijd bereikt hebben gaat Corwin inburgeren in de draaierij  - de juiste man op de juiste plaats!

Als Adrie in 1997 de 60-jarige pensioenleeftijd heeft bereikt nemen Erik en Corwin zijn aandelen over. In 2000 gaat ook Phlip met pensioen en worden Erik en Corwin de Koning beiden eigenaar/directeur van het door hun grootvader opgerichte bedrijf Machinefabriek Versteeg B.V. 

Er volgen jaren die volle kracht vooruit gaan, helaas komt daar 26 februari 2007 abrupt een einde aan wanneer Corwin (1972), op een tragisch manier komt te overlijden. Een moeilijke tijd volgt; gemis van een compagnon, broer, inspiratiebron op de vloer én een diepe economische crisis. Mede door inzet en standvastigheid van alle medewerkers blijft de machinefabriek drijven.

Het tij keert, de recessie is op zijn einde, de economie herstelt zich, schippers gaan weer meer investeren en repareren,  de order- portefeuille loopt vol. Ondertussen is ook het personeelsbestand overgegaan in nieuwe jonge en energieke krachten. Het scheepsreparatiewerk met name vanuit het dok heeft prioriteit, daarnaast is de machinefabriek uitgegroeid tot een modern machinepark waarnaast eigen reparatiewerkzaamheden, veel draai- en freeswerk wordt verricht voor andere opdrachtgevers uit de maritieme sector.